Joanna Małoszczyk - malarka, poetka

Pani Joanno, będziemy dziś rozmawiać o Pani twórczości i o Pani pracach. Na początek jednak chciałabym, dowiedzieć się jak zaczęła Pani swoją przygodę z malarstwem?
Joanna Małoszczyk: To był gdzieś w okolicach lat ’90. Pojechałam do Lubania, gdzie poznałam pana Leszka Wiertel i państwa Fiolkowiczow, którzy wciągnęli mnie do działającej, w tamtym okresie, grupy Zadra. To właśnie z nimi miałam przyjemność wystawiać po raz pierwszy swoje prace. Często się spotykaliśmy, a co niedziele wystawialiśmy swoje obrazy. Bardzo zaprzyjaźniłam się z tą grupą. Nieco później, nie żyjący już Marian Świerzy, zorganizował w Gryfowie, grupę o nazwie Modus. Grupa Modus działała kilka lat. Mieliśmy kilka wspólnych wystaw. Jeszcze gdy byłam w grupie Modus miałam swoją pierwszą indywidualną wystawę. Później większość malarzy zmieniła miejsce zamieszkania, wyjeżdżają z Gryfowa, a grupa rozpadła się. Ja w sumie zostałam sama. Mając jednak wsparcie grupy Zadra z Lubania i członków grupy Modus – rozpoczęłam indywidualną działalność. Na początku dzwoniłam do różnych domów kultury czy ośrodków, z zapytaniem czy zorganizują wystawę moich prac. Teraz to już oni dzwonią do mnie. Do tej pory mam za sobą 55 wystaw. Najbliższa w Lwówku Śląskim będzie 56 wystawą moich prac, oraz dodatkowo odbędzie się wieczór autorski.
Kiedy odkryła Pani w sobie pasję do malowania?
JM: Już jako dziecko sporo malowałam. W szkole należałam do rożnych grupa, uczyłam się malarstwa również indywidualnie. Ale nie wiązałam przyszłości ze sztuką. Interesowały mnie tez inne sprawy, wybrałam zupełnie inny zawód. Tak więc prowadziłam życie zawodowe i rodzinne, przez długi czas nie zajmując się malarstwem. W końcu jednak zbliżał się czas przejścia na emeryturę, gdzie mogę robić coś co mnie interesuje, co mnie pasjonuje. No to zaczęłam malować, bo to akurat mi się podoba.
Od początku malowała pani kobiety, portrety kobiet?
JM: Tak, ale nie tylko. Pejzaże mnie nie pociągają. Wolę malować postacie. Tworzę również martwą naturę, kwiaty. Architekturę również, ale głównie piórkiem albo pisakiem. Lubię też neosecesję. Znalazłam kiedyś na portalu digart.pl grupę o tej tematyce i tak jakoś się wciągnęłam. Szczerze powiedziawszy, nie wiem do końca jak to się zaczęło z tą neosecesją. Kiedy stworzyłam parę swoich pierwszych próbnych prac postanowiłam komuś je pokazać Była kiedyś w Świeradowie taka galeria, pojechałam tam i pokazałam kilka swoich rysunków pewnemu mężczyźnie. On przyglądnął się im i powiedział, żebym dalej robiła tak jak robię. I tak zaczęłam robić, rozwijając neosecsje w swoich pracach. Szybko okazało się, że świetnie nadają się do zilustrowania tomików wierszy, że są kompatybilne z poezją. Tak więc zaczęłam ilustrować. Najpierw tomik dla Metafory, później poprosiła mnie pani Sienaszkowska-Bielak, potem pani Siemasz-Kozielińska. No i w końcu zilustrowałam swój tomik oraz „W cieniu lipy Czarnoleskiej” i dla Jeleniogórskiego Klubu Literackiego. Wszystko w tym samym, neosecesyjnym stylu. Ilustrowałam również inaczej, na zamówienie, jak ktoś chciał. Często korzystano z tego co już kiedyś zrobiłam. Także stałam się ilustratorką, ale to naprawdę kompletny przypadek.
Ile prac pani już namalowała?
JM: W tym roku trochę mniej, ale generalnie robię od 200 do 300 prac rocznie. Z tym, że są to różne prace, wszystko kataloguję, nawet najmniejsze, drobne rzeczy – dlatego to tyle rocznie wychodzi. Bo w sumie neosecesje nie są dużych rozmiarów i tworzenie takich prac nie zajmuje dużo czasu, dwie trzy godziny i zrobione.
Tak samo jak akwarela, też nie wymaga dużo pracy, z tym że wymaga precyzji i to już zupełnie inna historia. Bo z kolei obrazy olejne czy akrylowe nie można namalować tak od razu. Muszę poświęcić minimum cały dzień , a nie raz nie ma się całego dnia, tylko ma się dwie, trzy godziny. Także nie da się skończyć w jeden dzień. Od niedawna dopiero maluje obrazy olejne i akrylowe, ale jest to bardzo interesujące.
A jak powstają te prace?
JM: Najpierw jest na pewno pomysł na prace, co ma być na tej pracy. I to tak różnie. Tutaj na przykład stworzyłam kilka prac inspirowanych malarstwem Paula Gauguina, bo bardzo lubię tego malarza. Oprócz tego że maluję, to jeszcze interesuje się malarstwem. Czytam sporo biografii, oglądam sporo prac, nie opuszczam właściwie żadnej wystawy. Uważam też, że działalność innych malarzy i ich prace, są bardzo inspirujące.

Adres:
JOANNA MAŁOSZCZYK
ul. RZECZNA 24A/5
29-620 GRYFÓW ŚLĄSKI

tel. 691350713
joanna2909@op.pl

http://przystanek7.blog.onet.pl/
https://poema.pl/kontener/1146-joanna-maloszczyk
http://allegro.pl/my_page.php?uid=641352&showing_type=gal&order=t&buy=0&listing_sel=2&listing_interval=7&price_from&price_to